Slecht slapen heeft invloed op alles wat je doet. Bijvoorbeeld op je humeur, plezier in de dingen, op je groei en op hoe het op school gaat.

En jij weet als geen ander hoe vervelend dat is.

En het gekke is hoe liever je wilt slapen, hoe moeilijker het gaat.

Ik kijk graag samen met jou en je ouders (of verzorgers) naar wat er nou precies aan de hand is. Hoe of wanneer het is begonnen. En hoe jullie het liefste zouden willen dat het zou gaan met die nachten.

Acceptance and Commitment Therapy is de methode die echt kan helpen om weer te leren om met plezier in je bed te liggen. Hier ga ik jou en je ouders van alles over leren. Het gaat er onder andere over dat je leert om vervelende dingen (zoals niet kunnen slapen) te (ver)dragen; net zoals een hele sterke olifant dat zou doen. En dat we gaan kijken naar of je piekerhoofd je nou wijze raad geeft of dat sommige dingen een beetje kletspraat zijn….

Daarnaast gaan we gebruiken maken van jouw interne biologische klok. Als die wat minder getikt is, helpt dat vaak ook een heleboel.

Daarnaast gaan je ouders en ik samen in gesprek. Wat kunnen zij doen (en beter laten) om jou te ondersteunen?

Nora Yes op ponykamp en logeren het is gelukt
Hi Merel,

Nog even een berichtje van ons zoals beloofd.

Nora heeft vorige week het ponykamp gehad en het slapen was geen enkel probleem!!! Ze heeft een super leuke week gehad en wil volgend jaar weer haha. Inmiddels ook 2x bij een vriendin gelogeerd en dat ging ook super en was heel gezellig 😅

Ze is helemaal blij met hoe het nu gaat en wij ook natuurlijk. Ze maakt zich ook geen zorgen meer over het kamp van dr nieuwe school. Thuis merken we ook verschil want ze wil ineens ook geen lampje meer aan en de deur moet zelfs dicht. Was eerst een drama als die toch per ongeluk dichtviel. Al met al gaat het slapen nu super🥳

Tot na de vakantie

Gr Marleen (en Nora)


Aafke Wij zijn van de gang af!
Slaapprobleem opgelost “Merel, dank je wel voor de gesprekken. Wat een verschil met toen we bij je gestart zijn. Sterre heeft geen paniek meer. En wij weten hoe we haar kunnen helpen, dat is ook echt super. Meestal valt Sterre tegenwoordig best snel in slaap. Behalve na een drukke dag met veel prikkels, zoals onlangs met haar 11e verjaardag. Of als er iets met vriendinnen is gebeurd. Maar we vinden dat niet meer erg, ook omdat we weten dat het een uitzondering is. Wat heerlijk dat wij weer onze avond terug hebben. En wat fijn voor Sterre dat ze er weer vertrouwen in heeft. Het was hard werken voor ons allemaal, maar het heeft ons ook dichter bij elkaar gebracht. En nu staan Hugo en ik ook meer op een lijn, ook al heeft ieder huis zijn eigenheid behouden. En slaapt ze daar nog steeds later in dan bij mij thuis. De Dorito challenge was voor ons allemaal hillarisch. What doesn’t kill you makes you stronger, dat heeft niet alleen Sterre van dit traject geleerd. We weten je te vinden als we nog wat willen vragen. Groetjes Aafke”

 

 

ACT in vogelvlucht

ACT is ontwikkeld door onder andere Steven Hayes, Kelly Wilson en Kirk Strosahl. Het is een praktische toepassing van uitgebreid wetenschappelijk onderzoek naar hoe wij als mensen leren (relational frame theory) en de functionaliteit van gedrag binnen de context van onze omgeving, maar ook onze leergeschiedenis.

Binnen ACT gaan we er vanuit dat je in je leven zowel fijne als pijnlijke ervaringen hebt en je logischerwijs hier dus positieve en negatieve gevoelens en gedachten door hebt. Vaak proberen we als mens te leren van het verleden en de toekomst te voorspellen, zodat we mislukking en andere vervelende ervaringen kunnen voorkomen. Helaas kan ons brein hier flink in doorslaan en voor je het weet ben je aan het vechten tegen een onzichtbare vijand: men lijdt het meest, aan het lijden dat men vreest..

Vechten tegen het onvermijdelijke kost niet alleen heel veel energie, het levert je op de lange termijn niets op. Beter is het om die vaardigheden te ontwikkelen die ervoor zorgen dat je in staat bent om te dealen met de moeilijke kanten van het leven en die angsten en piekergedachten die gaan over het verleden of de toekomst los te laten.

ACT leert je dus om mee te bewegen met dat wat het leven biedt – goed of slecht – en dus psychologisch flexibel te zijn.

De vaardigheden (of kernprocessen) die hierbij toegepast worden zijn acceptatie, defusie, mindfulness, zelf-als-context, waarden en waardegerichte actie. De vaardigheden worden door elkaar heen gebruikt en hebben zoveel raakvlakken dat ze niet als zes losse processen ‘werken’, maar als geheel, samen.

De 6 kernprocessen

Acceptatie: het erkennen van en openstaan voor alle ervaringen die het leven biedt: zowel positieve als negatieve.

Defusie: jezelf los kunnen zien van de gedachten en gevoelens die je hebt (je bent niet je gedachte, je hebt een gedachte).

Contact met het huidige moment: je zintuigelijke aandacht gaat naar de ervaringen die je hier en nu hebt. Je herkent en erkent dat je brein zaken uit het verleden erbij wil halen, en je toekomst wil voorspellen, maar je doet daar niets mee.

Deze vaardigheden zorgen ervoor dat je in staat bent om het leven te leven vanuit wat we in ACT termen het ‘zelf-als-context’ noemen. Jij bent hier, nu. Alles wat je brein produceert is niet werkelijk hier.

Wanneer je deze vaardigheden in zet, ontstaat er ook meer ruimte voor en houd je energie over voor leven op een manier die voor jou persoonlijk belangrijk is: een waardevol leven.

Hiervoor is het van belang om te achterhalen welke waarden voor jou gelden en welk gedrag erbij hoort, om volgens deze waarden te leven, ook als er hindernissen zijn: dit noemen we toegewijde actie.