IEEEEEEE!!!!!!
Als ik het kon, hing ik als een gekko aan het plafond!
In het donker: twee starende ogen op vijf centimeter afstand.
Pffff, het is mijn dochter.
Ze voert een still-face-experiment uit.
Het is 3 uur.
’s Nachts.
‘Kom maar hier,’ bromt haar vader.
‘Laat mama maar slapen.’
Oh nee, morgen, weer een oneindige werkdag voor de boeg.
Samen lopen ze de trap op naar de zolder.
Bonk, bonk, bonk, doet hij.
Trippel, trippel, trippel, doet zij.
Ik hoor ze smiespelen boven.
Nu kruipen ze in haar bedje, denk ik.
Ze giebelen een beetje.
Ik denk aan mijn vader.
De walrus noemden we hem, mijn zusje en ik.
Als hij in bed lag
Zijn lijf zo groot als een berg
Een grote snor stak ergens tussen de dekens uit.
Het hoofd van mijn zus dat over de walrus heen gluurde.
Ik probeerde de andere kant op te kijken.
Te laat.
Hij snurkt.
Meteen.
Wij proestten het uit.
Straks gaat ‘ie mopperen, want wij moesten een dutje doen.
Maar er is geen ontsnappen aan de slappe lach.
Ik wacht.
Geen gebonk, er komt niemand terug in bed.
Stilte.
Ik hoor wat.
Hij snurkt.
Fotobron: Upworthy
